"Είμαι Πανιώνιος"

Της Ελενας Ζέρβα

Τι ομάδα είσαι; Η πιο "χοτ" ερώτηση των παιδικών μας χρόνων, προκειμένου να γίνουμε φίλοι, αλλά και μετέπειτα ως μεγάλοι, προκειμένου να κάνουμε μια νέα γνωριμία. Πανιώνιος λέω και αμέσως πρωτοτυπώ!!!

Το να μην ακολουθείς τις μάζες καταρχήν απαιτεί ισχυρή προσωπικότητα, ξέρεις ότι διαφέρεις και το υποστηρίζεις γιατί μπορείς! Συνήθως ο Πανιώνιος είναι βαριά οικογενειακή κληρονομία που μεταφέρεται με πόνο, γνώση και αγάπη από πατέρα σε παιδί κι αν αυτό από μόνο του δεν είναι εξαιρετικό, τότε σίγουρα είναι το ότι αυτός ο θεσμός ξεκινάει απ’ τη Σμύρνη. Τα πρώτα που διδάσκετε ένας Πανιώνιος είναι η βαριά ιστορία του συλλόγου, η προσφυγιά και αυτό μας τιμά! Αμέσως μετά μαθαίνουμε πως δεν πάμε στο γήπεδο για τη νίκη, αλλά για να τη διεκδικήσουμε, αν δεν έρθει το ξεπερνάμε πολύ γρήγορα και αυτό μας τιμά! Δεν θα ασχοληθούμε και πολύ με φιλάθλους των υπολοίπων ομάδων, οι υγιείς μας σέβονται για την ιστορία μας και τη προσφορά μας στον αθλητισμό γενικότερα, οι κομπλεξικοί δεν χρειάζεται καν να μάθουν….και αυτό μας τιμά!

Οι περισσότεροι Πανιώνιοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, κι αν δεν γνωριζόμαστε… κάποια στιγμή οπωσδήποτε θα γνωριστούμε! Είμαστε οικογένεια με τα όλα της και τα καλά και τα κακά…με τη θρυλική πλατεία μας και τον ολόδικο μας Νίκο τυροπιτά! Ο καθένας μας έχει τη θέση του στο « Ναό» και κάθε Κυριακή εκεί, είναι διαφορετική! Είμαστε γκρινιάρηδες, ξέρουμε πολύ μπάλα και φυσικά οι περισσότεροι από μας είμαστε και προπονητές…της εξέδρας, σίγουρα έχουμε άποψη και δεν ηρεμούμε αν δεν την μάθει όλη η ομάδα, διοίκηση προπονητής και παίκτες! Αυτό δεν είναι πάντα καλό, αλλά όλοι βρε αδερφέ έχουν τα ελαττώματα τους… Οι Πανιώνιοι αναγνωρίζονται μεταξύ τους από χιλιόμετρα και παντού υπάρχει ένας! Συνήθως μεταξύ μας τα βρίσκουμε αλλά θα υπάρξουν και οι έντονες αντιπαραθέσεις π.χ για τον αν έπρεπε να γίνει αλλαγή ο Φανούρης, για τις επιλογές του προπονητή, για τη διοίκηση…στο τέλος πάντως όλοι θα χειροκροτήσουμε και θα φύγουμε όπως ήρθαμε…μαζί! Οι Πανιώνιοι θα σκάψουν το γήπεδο τους για να μην αγωνισθεί η Α.Ε.Κ. εκεί. Ωστόσο, θα χειροκροτούν και θα θυμούνται πάντα με αγάπη ποδοσφαιριστές που τίμησαν τη φανέλα, ακόμα κι αν σήμερα έρχονται ως αντίπαλοι στη Ν. Σμύρνη… Ξέρουμε πολύ καλά την ιστορία μας, μπορεί οι δύσκολες στιγμές της να υπερτερούν, αλλά οι ευχάριστες είναι λίγες και ένδοξες γιατί «θα θυμάσαι μια ζωή το γκολ του Ναλιτζή»!! Άλλωστε γι’ αυτό είμαστε υπερήφανοι, γιατί ποτέ δεν ήμασταν με το ΠΟΚ, γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποιοι και πως μας έριξαν στη Β’ Εθνική, γιατί όταν μας έριξαν κόβαμε περισσότερα εισιτήρια απ’ ότι στην Α’, γιατί είμαστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα! Είδαμε μεγάλα ονόματα με τη φανέλα του Πανιωνίου, άλλα τόσα αναδείξαμε απ’ τις ακαδημίες μας, κι όσο ψηλά κι αν φτάσαμε ποτέ πραγματικά δεν μας ένοιαξαν τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα, δεν μετριέται η ιστορία με αυτά!

Φέτος μετά από πολλά προβλήματα, έχουμε αυτό που πάντα θέλαμε, μια αξιοπρεπή ομάδα, νέων παικτών, εκ των οποίων πολλοί είναι απ’ τις ακαδημίες μας, που σέβονται και τιμούν τη βαριά μας φανέλα, πολλά υποσχόμενο προπονητή και διοίκηση που προσπαθεί όπως μπορεί! Σαν Πανιώνιοι θα είμαστε δίπλα τους να τους στηρίξουμε τώρα στις χαρές και στις σερι νίκες, αλλά κυρίως αργότερα όταν θα έρθουν οι ήττες για να τους δείξουμε πως και σ’ αυτές εμείς δεν σκύβουμε το κεφάλι…