Του BR Funatic
Τρελόπαιδα (και τρελοκόριτσα) καλημέρα. Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα ξεκούρασης, το οποίο είχαμε ανάγκη οικογενειακώς, δεδομένου ότι περάσαμε μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά (χωρίς διακοπές), επιστρέψαμε στην Πανιώνια καθημερινότητα. Είναι γεγονός ότι επιστρέφοντας βρήκα τα πράγματα πολύ χειρότερα απ’ ότι τα άφησα.
Έμαθα για την επεισοδιακή γενική συνέλευση, για τους γυμνασμένους νέους που την παρακολούθησαν, για τις ψιλές που έπεσαν, για τις παραιτήσεις που ακόμη εκκρεμούν (και δεν θα μου έκανε εντύπωση αν δεν γίνονταν αποδεκτές), για τις δηλώσεις του κου Τσολακάκη, για την επιστολή της cuvra (πολύ μάγκικη για εταιρεία Holding που διαχειρίζεται τις μετοχές πολυεθνικής – κατά τον κο Βεντούρη) και ασφαλώς για την επιστολή απάντηση Λιανού Τσακίρη. Ένα συμπέρασμα βγάζω. Περνούσα πολύ καλύτερα στην εξοχή!!!
Πριν φύγω είχα την εντύπωση ότι ξεκινούσε μια νέα εποχή για την ομάδα, με την συμμετοχή νέων και άφθαρτων ανθρώπων στα διοικητικά, οι οποίοι θα προέκυπταν από εκλογή και όχι με τον παλιό καλό τρόπο της πρότασης τους από τον μπάρμπα στην Κορώνη. Αυτό όμως προϋπέθετε την δημιουργία θεσμών (που δεν υπάρχουν), την συνεργασία κάθε Πανιώνιας δύναμης και της ένωσης όλων κάτω από την Πανιώνια ασπίδα…
Η χθεσινή επιστολή των κ. Τσακίρη και Λιανού με απογοήτευσε όσο τίποτα άλλο. Είναι φανερό ότι με την επιστολή τους απαντούν στον Πανιώνιο συντάκτη της επιστολής της cuvra (και γι αυτό νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία) πέφτοντας στο ίδιο επίπεδο μαζί του. Μεγάλο λάθος. Αν και όλο τον προηγούμενο καιρό μας διαβεβαίωναν για την στήριξή τους στην θεσμική αλλαγή της ομάδας, στην αλλαγή νοοτροπίας και προσώπων, σήμερα ουσιαστικά αποσύρουν την στήριξή τους, δηλώνουν ότι θα απέχουν από τις διαδικασίες εκλογής που οι ίδιοι προώθησαν (κατά κύριο λόγο ο κος Τσακίρης) και εύχονται καλή επιτυχία στην διοίκηση που θα προκύψει από τις εκλογές του ερασιτέχνη!!! Όλα αυτά χωρίς θεσμούς χωρίς πρόγραμμα, χωρίς πλάνο. Με δεδομένο ότι το καταστατικό της ομάδας δεν έχει αλλάξει, θα μαζευτούν και πάλι τα ίδια μέλη, να ψηφίσουν τους ίδιους ανθρώπους (τους οποίους αναγκαστικά θα αποδεχθούμε λόγω της εκλογής, αλλά αυτή τη στιγμή καταγγέλλουμε ως πραξικοπηματικά διοικούντες – αυτό κι αν είναι πρωτότυπο) ή στην καλύτερη περίπτωση και μερικούς άλλους οι οποίοι δεν έχουν εμπειρία, δεν έχουν στήριξη και θα κληθούν να διαχειριστούν μια διχασμένη ομάδα, χωρίς λεφτά, με μειωμένα έσοδα αλλά μεγάλες υποχρεώσεις, με βασικούς παίκτες που επιθυμούν διακαώς να φύγουν και με έναν προπονητή για τον οποίο δεν γνωρίζουμε αν θα παραμείνει στον πάγκο. Όταν ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτούς τους ανθρώπους ουσιαστικά τους ειρωνευόμαστε, διότι είναι προφανές ότι όσοι συμμετάσχουν στην ψηφοφορία υπό αυτές τις συνθήκες θα είναι τρελοί για τα σίδερα.
Το να πει κάποιος ότι ο Πανιώνιος είναι ομάδα λαϊκής βάσης είναι αστείο, γιατί αυτό προϋποθέτει ότι τα έσοδα προέρχονται από τον κόσμο. Αυτό το ξέρουμε καλά ότι δεν ισχύει. Ο Πανιώνιος θα μπορούσε να γίνει ομάδα λαϊκής διοίκησης (ή καλύτερα εκπροσώπησης) και αυτό γιατί πράγματι διαθέτει οπαδούς και φιλάθλους ανώτερου επιπέδου. Αυτό θα μπορούσε να γίνει όμως αν δημιουργούσαμε μια ισχυρή διοίκηση η οποία να αποτελείται από κάθε τάση, με σκοπό την διαχείριση της ομάδας για ένα χρόνο, την επανένωση του κόσμου και την δημιουργία θεσμών μέσω αλλαγών στα καταστατικά. Σε ένα χρόνο από σήμερα θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε κάτι το οποίο δεν θα είχε προηγούμενο στα Ελληνικά ποδοσφαιρικά δεδομένα και θα είχε πιθανότητες να πετύχει γιατί ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του μέσου Πανιώνιου. Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να γίνουν άρπα κόλλα, χωρίς προετοιμασία, χωρίς διάλογο, χωρίς ενημέρωση του κόσμου, αλλά με καταστατικές ακροβασίες. Ήθα γίνει από τα 50-60 ταμειακώς τακτοποιημένα μέλη ή από την χάβρα των Ιουδέων
Αυτός ο πόλεμος χαρακωμάτων και συμφερόντων έχει αρχίσει να με κουράζει. Αν θεωρούμε ότι αγαπάμε την ίδια ομάδα και επιθυμούμε το καλό της ας είμαστε την Τετάρτη στην γενική συνέλευση για να βρούμε λύσεις, για να βρούμε τα σημεία που μας ενώνουν και να ξεκινήσουμε μια νέα προσπάθεια. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε, ας καθίσουμε αναπαυτικά στην καρέκλα μας και ας παρακολουθήσουμε τον Πανιώνιο να γίνεται Απόλλωνας και Εθνικός. Να μην ξεχνάμε όμως κάτι. Κάθε ομάδα ανθρώπων χρειάζεται αρχηγό. Κάθε στρατός στρατηγό. Δεν είναι σωστό να απαιτούν οι στρατηγοί από τον στρατό επιτυχίες στην μάχη όταν οι ίδιοι δεν μετέχουν σ’ αυτή αλλά το κυριότερο όταν δεν τους έχουν δώσει τα όπλα και τα πυρομαχικά που χρειάζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου