Θωμάς Μαύρος: « Ο Πανιώνιος ήταν η µάνα που µε γέννησε και µε µεγάλωσε, η ΑΕΚ ήταν η γυναίκα που ερωτεύτηκα. Τις λατρεύω και τις δύο».

Είναι η πρώτη συνεντευξη, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, που δίνει ο Θωμάς Μαύρος και που αναφέρεται περισσότερο στον Πανιώνιο παρά στην Αεκ. Δημοσιεύεται στα σημερινά "ΝΕΑ" και την πήρε ο συνάδελφος Θοδωρής Ακάλεστος.

Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος ο Θεός! Ο παίκτης που το όνοµά του ακόµα και σήµερα αποτελεί σύνθηµα στα χείλη των οπαδών της ΑΕΚ αποκαλύπτει στην «ΟΜΑΔΑ» άγνωστες πτυχές της ζωής και της καριέρας του.

«Μέχρι την ηλικία των 4 χρονών ζούσαµε στην Καλλιθέα. Μετά µετακοµίσαµε στοΠαλαιό Φάληρο. Από 5 χρονών ο συγχωρεµένος ο πατέρας µου, ο Μιχάλης, µας έβαζε µε τον αδελφό µου στην αυλή της µονοκατοικίας µας κάθε πρωί 7-9 και µας µάθαινε µπάλα. ∆εν έπαιζε αλλά είχε αγάπη µεγάλη, τεράστια για το ποδόσφαιρο. ∆ύο συµβουλές µας έδινε. Να µάθουµε γράµµατα και ποδόσφαιρο. Ο Σωτήρης ο αδελφός µου – έχει πια φύγει – ήταν πιο µεγάλος από µένα. ∆εν υπήρχε καλύτερος δάσκαλος του ποδοσφαίρου από τον πατέρα µου.

Ηξερε το ποδόσφαιρο σε φοβερό βαθµό. Ηξερε πώς πρέπει να κινούµαι, πού πρέπει να σταθώ. Μου τα µετέδωσε. Μου έλεγε: “Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Μην ικανοποιείσαι ποτέ αλλάκαι µην απογοητεύεσαι. Εχεις βάλει τρία γκολ; Θα προσπαθείς να σηµειώσεις και τέταρτο. Πρέπει να κάνεις αθλητική ζωή”. Στην προπόνηση ήταν φοβερά αυστηρός. Αν δεν έκανα σωστά µία άσκηση, µου έριχνε χαστούκι. Λέγαµε µε τον Σωτήρη πριν αρχίσουµε προπόνηση. “Πόσα χαστούκια θα φάµε σήµερα;”. Εβγαζε στην αυλή τις καρέκλες και µας έβαζε να κάνουµε ανάµεσα ζιγκ - ζαγκ µε την µπάλα και να τελειώνουµε τη φάση σε ένα τέρµα που είχε φτιάξει. Τα τελειώµατα έπρεπε να γίνονται και µε τα δύο πόδια. «∆εν υπάρχει µεγάλος παίκτης που να σουτάρει µόνο µε ένα πόδι» έλεγε και συνέχιζε: «Αν σου έρθει η µπάλα στο άλλο πόδι, τι θα λες; ∆εν µπορώ να πλασάρω;».

Θυµάµαι σε ένα µατς ΑΕΚ - Αιγάλεω νικήσαµε 5-1 και είχα σηµειώσει και τα 5 γκολ! Πήγα χαρούµενος στον πατέρα µου. Τον βλέπω να είναι σκεπτικός και κατσούφης. “Σήµερα ήσουν καλός;”µε ρώτησε. “Πες µου εσύ”, του είπα και µου απαντάει: “Τι 5 γκολ, ρε; Επρεπε να έχεις πετύχει 8! Ηταν η ευκαιρία της ζωήςσου. Να σε γράψει η ιστορία, κι εσύ έχανες τα τετ α τετ. Κανείς δεν θα σε ξεπερνούσε ποτέ. Για µένα ήσουν σκέτη απογοήτευση σήµερα”. Τότε πικράθηκα. Σήµερα ξέρω ότι είχε δίκιο. “Θα µάθεις να κάνεις αυτοκριτική” µου έλεγε.

Οταν ήµουν 7 χρονών, πηγαίναµε κάθε Κυριακή στον Πανιώνιο. Μία Κυριακή δεν ήρθε ο πατέρας µου και πήγα µόνος. Ηταν ένα µατς Πανιώνιος - Πιερικός. ∆εν είχα λεφτά. Καθόµουν στην είσοδο και περίµενα. Ο Τάκης Παπουλίδης, αρχηγός τότε του Πανιωνίου, µε είδε και µε ρώτησε: “Τι κάνεις µέσα στο κρύο”; Του απάντησα: “Ηρθα να δω το µατς, αλλά δεν έχω λεφτά”. Με πήρε και πήγαµε στα αποδυτήρια. Η οµάδα βγήκε για ζέσταµα. Τότε ένας ποδοσφαιριστής σουτάρισε και η µπάλα µού ήρθε στο κεφάλι. Για να µην κλάψω και να µην αισθανθώ άσχηµα, µου λέει ο Παπουλίδης. “Ξέρεις µπάλα; Ελα να παίξουµε κεφαλιές”. Και αρχίζουµε ένα σερί µε 65 κεφαλιές χωρίς να πέσει κάτω. Τρελάθηκε ο Παπουλίδης. “Πες τουπατέρα σου να σου πάρει µία στολή και θα έρχεσαι κάθε Κυριακήνα βγαίνεις µε την οµάδα”. Το πρώτο παιχνίδι που µπήκα σαν µασκότ µε την οµάδα στο γήπεδο,ο Πανιώνιος έπαιζε µε τον Ολυµπιακό. Νικήσαµε 1-0. Με πήρε οΧάιτας στους ώµους. Είχα τροµάξει. Μπήκαµε µέσα και µε θεώρησαν γούρι. Να δώσουµε λεφτά στον πιτσιρικά είπαν, και όλοι συµφώνησαν. Μου έδωσαν 100 δραχµές. Το θυµάµαι σαν τώρα. Και έτσι ξεκίνησα από µασκότ και 11 χρονών πήγα στα τσικό του Πανιωνίου».

Βραδιές στο «Μαρακανά» των παιδικών χρόνων

«Σε ηλικια 19 χρονών παίζαµε ποδόσφαιρο σε ένα γηπεδάκι που ήταν στην Παναγίτσα του Παλαιού Φαλήρου και το οποίο το λέγαµε “Μαρακανά”. Τότε σκεφτόµουν “πρέπει να βγάλουµε κανένα φράγκονα τα µοιραστούµε”. Εκανα και τον προπονητή. Είχαµε λοιπόν έναν χασάπη που ήταν ποδοσφαιρόφιλος και τον έλεγαν Κώστα. Του έλεγα λοιπόν: “Εχεις να µας δανείσεις κανένα φράγκο και θα σου τα δώσουµε σε δύο ώρες”. “Τι τα θες;” µου είπε. “Εχουµε βάλει στοίχηµαµε την άλλη οµάδα. Θα τους νικήσουµε και θα σου τα φέρω πίσω”. “Σου τα δίνω ρε γιατί είσαι παικταράς”µου έλεγε. Παίζαµε, τους κερδίζαµε και µετά τα επέστρεφα. Στη συνέχεια τα µοίραζα ανάλογα µε την απόδοση. Και µου έµεναν και εµένα κάποια, που έβαζα 7-8 γκολ. Ωραίες εποχές».

Είχα να δώσω πολλά ακόµα στην ΑΕΚ

«Εμεινα εναν χρόνο χωρίς να παίζω και έπειτα από δικαστικό αγώνα πήγα στην ΑΕΚ, αφού όταν ήµουν 11 ετών που πήγα στον Πανιώνιοδεν είχε υπογράψει ο πατέρας µου. Ετσι δικαιώθηκα. Οταν πήγα στην ΑΕΚ ο Λουκάς Μπάρλος µε ρωτούσε γιατί είµαι στενοχωρηµένος. “Γιατί µε ανέδειξε ο Πανιώνιος και δεν θα πάρει χρήµατα από τη µεταγραφή µου” του είπα. Εβαλε το χέρι στην τσέπη και τους έδωσε 12 εκατ. δραχµές. Οσο και αν φαίνεται περίεργο µε τον κόσµο της ΑΕΚ δέθηκα στα πέτρινα χρόνιαπου ήταν η ώρα των ευθυνών µου. Κάθε Κυριακή δεν µπορούσα να φάω. Ηταν χρόνια µαρτυρικά. ∆εν περίµενα ποτέ όµως ότι οι άνθρωποι που µε συµβουλεύονταν θα έρθουνκαι θα µου πουν ότι τελείωσα ποδοσφαιρικά. ∆εν το πίστευα. Ηταν άδικο, είχα να δώσω ακόµα στην ΑΕΚ. Αν ήξερα ότι ήταν δίκαιο θα έλεγα έτσι είναι η ζωή, τελειώσαµε. Αυτό µε πλήγωσε. Υπήρχε ήλιος και νόµιζα ότι ήταν νύχτα. ∆εν υπάρχουν λόγια να το περιγράψω. Αποδείχθηκε στη συνέχεια ότι είχα να δώσω. Πήγα στον Πανιώνιο και έβαλα 51 γκολ σε τρία χρόνια. ∆εν κρατάω κακία σε κανέναν. Η κακία είναι κακό πράγµα. Το θέµα είναι η ΑΕΚΆΡΑ να πηγαίνει µπροστά».

Από τους εφήβους στα χέρια του Μπούτζακ

ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ σε ηλικία 15 χρονών ο Θωµάς Μαύρος είχε προπονητή τον Αρκάδη, ενώ τεχνικός της πρώτης οµάδας ήταν ο Τέο Μπούτζακ. Τότε πριν από κάθε παιχνίδι έπαιζαν οι µικρές οµάδες. Τώρα – κακώς – αυτό έχει καταργηθεί. «Είχαν έρθει αρκετή ώρα πριν αρχίσει το µατς και µε είδαν να αγωνίζοµαι εναντίον του Αιγάλεω. Εκανα εκπληκτικό παιχνίδι, νικήσαµε 3-1, έβαλα δύο γκολ, το ένα µε κεφαλιά, το άλλο µε βολέ και στο τρίτο πέρασα όλους τους αντιπάλους και έδωσα έτοιµο γκολ.

Μου λέει µετά τον αγώνα ένας κύριος: "Σε θέλει ο προπονητής της πρώτης οµάδας". Πήγα και άκουσα τον Μπούτζακ να µου λέει:"Από αύριο θα γυµνάζεσαι µε την πρώτη οµάδα. Θα παίζεις µε τους εφήβους και όταν βρούµε ευκαιρία και φύγει ο Αθανασούλας θα σε κάνω επαγγελµατία".

Αναδείχθηκα πρώτος σκόρερ µε τους εφήβους σηµειώνοντας 7 γκολ και παίζοντας αριστερό χαφ. ∆εν έφυγε τελικά ο Αθανασούλας κι εγώ περίµενα. Το καλοκαίρι φεύγει ο Τέο Μπούτζακ και έρχεται ο Τζο Μάλετ, και είπε να γίνω επαγγελµατίας».

ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ

με πληγώνει που κάποιοι Πανιώνιοι µε βρίζουν.

Πήγα στο πόλο και µου έλεγαν, «τι ήρθες εδώ, πήγαινε στην ΑΕΚ». Τους λέω: «Να µάθετε για µένα και µετά να µιλάτε». Ο Πανιώνιος είναι η µάνα µου. Η ΑΕΚ είναι η γυναίκα που ερωτεύτηκα. Και οι δύο ρίζωσαν βαθιά στην καρδιά µου.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Στον Πανιώνιο ήµασταν οικογένεια σε σκληρά χρόνια.

Τα τσικό χτίζαµε την εξέδρα απέναντι στα επίσηµα και µετά κάναµε προπόνηση.

Πριν τελειώσω την καριέρα µου είχα επιταγές 10 εκατ. δραχµές. Πήγα στον Τσολακάκη και του λέω: «Πάρ’ τα εγώ τελείωσα. Βρείτε παίκτη στη θέση µου». Τρελάθηκε δεν το πίστευε. Τα χάρισα. Για τον Πανιώνιο.