Θυμάμαι κάτι κουβέντες που κάναμε τις καλές ημέρες. Αναλύαμε την Πανιώνια διαφορετικότητα και λέγαμε: είμαστε διαφορετικοί φίλαθλοι γιατί υποστηρίζουμε την ομάδα και την ιστορία της, χωρίς να μας ενδιαφέρουν οι νίκες και οι επιτυχίες. Είμαστε διαφορετικοί γιατί δεν ξενερώνουμε από τις δυσκολίες. Είμαστε διαφορετικοί επειδή ακόμη και στα μπαράζ ή στην β’ υποστηρίξαμε την ομάδα. Είμαστε διαφορετικοί γιατί ξεχωρίζουμε σε ήθος από τους ΠΟΚατζήδες.
Αυτά λοιπόν τα λέγαμε ΤΟΤΕ. Σήμερα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, που πρέπει να βοηθήσουμε την ομάδα για άλλη μία φορά να μην πέσει κατηγορία, που πρέπει να κρατήσουμε ψηλά την ιστορία του Πανιωνίου, πόσα από αυτά ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ; Τίποτα. Μόνο τσαμπουκάδες, κατάρες, βρισιές και απαξίωση των πάντων.
Έχω βαρεθεί να ακούω για χρόνια ότι τίποτα και κανένας δεν είναι καλός για τον Πανιώνιο. Παίκτες, πρόεδροι, στελέχη. Κανένας. Αλήθεια, εμείς είμαστε καλοί φίλαθλοι γι αυτή την σπουδαία ομάδα; Στην καλύτερη περίπτωση είμαστε σαν τους καταδότες με την κουκούλα. Μόλις έρθει η δυσκολία, αμέσως τεντώνουμε το δάχτυλο και δείχνουμε τον ένοχο. Και σε λίγο άλλο και άλλο και άλλο…
Ξεχνάμε όμως ένα πράγμα. Ο Πανιώνιος είναι μια σπουδαία ομάδα με λίγους φιλάθλους, με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες (αν δεν βρεθεί ο θείος απ’ το Σικάγο), με ελάχιστα στελέχη και ακόμη λιγότερους ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι, όχι απλά να κουνήσουν το δάχτυλο τα κριτικής, αλλά να χωθούν στα σκατά για το καλό της ομάδας και μάλιστα εις βάρος της οικονομικής, επαγγελματικής ή οικογενειακής τους υπόστασης.
Καλώς ή κακώς δεν μας περισσεύει κανείς. Ούτε ο Τσακίρης, ούτε ο Βεντούρης, ούτε ο Λιανός, ούτε ο τελευταίος φίλαθλος της ομάδας. Κανείς. Ας το καταλάβουν κι εκείνοι και ας βοηθήσουν τν ομάδα, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες μικροδιαφορές έχουν.
Θέλουμε να το παλέψουμε όλοι μαζί; Ναι. Έχουμε τις πιθανότητές μας να μην δούμε τον Πανιώνιο να ξεφτιλίζεται. Δεν μπορούμε; Τότε αφήνουμε στην άκρη την καραμελίτσα της Πανιώνιας διαφορετικότητας και αναγνωρίζουμε ότι δεν έχουμε τίποτα διαφορετικό από κανένα καραγκιόζη του ΠΟΚ.
Τον τελευταίο καιρό βλέπω να μειώνονται τα σχόλια από ανθρώπους που εκτιμώ. Το καταλαβαίνω γιατί κι εγώ νοιώθω έτσι. Ξεχάσαμε όμως ένα πράγμα. Τα μπλογκ δημιουργήθηκαν για να υποστηρίζουν την ομάδα. Έδωσαν βήμα λόγου στον απλό φίλαθλο που μπορούσε να κάνει την κριτική του, κυρίως όμως μπορούσε να προσφέρει την στήριξη, την θετική την ενέργεια και τις προτάσεις του. Όμως μπλογκ χωρίς σχόλια, χωρίς δημιουργικές προτάσεις, χωρίς επικοινωνία δεν υπάρχουν. Η επιτυχία τους βρίσκεται στον διάλογο και στην ποιότητα της κουβέντας. Σε τίποτα άλλο.
Δεν είμαι αρκετά πλούσιος για να βοηθήσω οικονομικά, δεν είμαι αρκετά νέος ή χωρίς υποχρεώσεις για να φωνάζω στην 3 ή για να πηγαίνω σε εκδρομές. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να κρατήσω με νύχια και με δόντια αυτή τη γωνιά διαλόγου και να περιμένω τις προτάσεις σας και την στήριξη προς την ομάδα. Την ίδια στήριξη που πρέπει να προσφέρουμε όλοι στην ομάδα και στο γήπεδο. Ανεξαρτήτως εμφάνισης ή αποτελέσματος.
Είναι σίγουρο ότι μας πονάει όλους αυτή η εικόνα. Δεν πρόκειται να αλλάξει όμως αν δεν αποδείξουμε ότι όντως είμαστε διαφορετικοί φίλαθλοι…Πρώτα όμως πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε καλοί φίλαθλοι.
Συμφωνώ 100% και επαυξάνω. Που είναι η διαφορετικότητα μας όταν ΠΟΚίζουμε σε βαθμό αρρώστιας ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί με την ΠΑΝΙΩΝΑΡΑ μας και στα καλά και στα άσχημα. Στα ψηλά αλλά και στα χαμηλά... Στην Ευρώπη, αλλά και στο Νευροκόπι !
As min ta kanoume kai toso tragika. Kai na pesoume, pali tha aneboume. Pali xoro kai panygiria the exei. Kalytera apo to na teleiwnoume to prwtathlima kathe fora stin mesi tis bathmologias, san na min egine kan.
ΑπάντησηΔιαγραφήAuto tha dwsei alli psyxologia. Einai san na kaneis 2 bimata pisw - gia na pareis fora ;-)
Omws diafwnw me ton br funatic se ena simeio: to myalo tou ellina einai to idio. Ti paniwnios, ti gauros, ti bazelos ktl. Auta pou grafeis einai idees, alla stin praksi einai ta idia.
Είναι μεγάλη πρόκληση όταν πέφτεις να προσπαθήσεις να σηκωθείς. Το κάναμε δυο φορές έχοντας όμως τότε την αρωγή αυτού που έπαιζε την κατηγορία στα δάκτυλα του χεριού του. Δεν θα είναι το ίδιο εύκολο τώρα αλλά ο αγώνας και οι προκλήσεις είναι που ομορφαίνουν τούτη τη ζωή. Ας μην προδικάσουμε ακόμα βέβαια τίποτα, έστω και αν όλα δείχνουν αρκετά καθαρά το μέλλον. Αξίζει να προσπαθήσουμε και τώρα όσο μπορούμε αλλά με αξιοπρέπεια, που φαίνεται ότι τη χάνουμε με όσα αλλησιβερίσια βλέπουμε. Ας πέσουμε όρθιοι και περήφανοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήeisai koutos....
ΑπάντησηΔιαγραφήden sinfono katholou.....
afou re maki exoume tosous proedrous kai allous tosous proponites stin exedra pou xeroun poli kalitera apo allous tous alloous pos prepei na diikis kai na stinis tin omada.. (monomos karkinos)
den pirazi tou xronou tha eimaste afti pou prepei....
μαγκες ειμαστε αξιοι της μοιρας μας μια μοιρα που απο οτι φαινεται πολυ δυσκολα μπορει να αλλαξει. καταφεραμε να οδηγησουμε ενα ανθρωπο στην αδιαφορια και στο τελος στην εξοδο απο την ομαδα αναφερομαι στον παλαι ποτε κωνσταντινο και νυν ρουφιανο προδοτη κωλοπαιδο και οτι αλλο μπορει κανεις να φανταστεις.(σιγουρα ευθυνεται για πολλα αλλα δεν νομιζω οτι στα δυσκολα ειχε καμμια ιδιαιτερη στηριξη).κλεινοντας θα ηθελα να παρακαλεσω οσους βριζουν χυδαια τον κ. βεντουρη ας μαθουν ποιος ειναι και τι εχει προσφερει στον μπασκετικο πανιωνιο και μετα να ανοιγουν το στομα τους.Αναφερομαι κυριως στους μικροτερους πανιωνιους
ΑπάντησηΔιαγραφή